Resûlullah Efendimiz, düşmandan çekindiği zaman: “Allahümme innâ nec’alüke fî nuhûrihim ve ne’ûzü bike min şurûrihim” derdi. Ya’nî, Yâ Rabbi, heybetini onların kalblerine verir, şerlerinden sana sığınırız.”